Ósmy dzień tygodnia (1958)

Warszawa u schyłku lat pięćdziesiątych XX wieku. Piotr i Agnieszka kochają się, lecz nie mogą znaleźć spokojnego kąta, żeby choć przez chwilę pobyć sam na sam. On nie ma dachu nad głową, ona zaś mieszka w małym, obskurnym mieszkanku z rodzicami, bratem alkoholikiem i sublokatorem. Piotr robi co może, by znaleźć dla siebie i dziewczyny jakieś lokum. Wreszcie szczęście się do nich uśmiecha, lecz jest to uśmiech szyderczy...

Na podstawie opowiadania Marka Hłaski pod tym samym tytułem.




Inne tytuły: "Der achte Wochentag", "The Eighth Day of the Week"
Produkcja: 1958
Premiera: sierpień 1983

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Agnieszka Walicka
Piotr Terlecki, chłopak Agnieszki
Ela, koleżanka Agnieszki
Walicka, matka Agnieszki
Zawadzki, sublokator Walickich
Stefan Walicki, ojciec Agnieszki
Grzegorz Walicki, brat Agnieszki
dziennikarz
malarz, kolega Piotra
porucznik MO
student
"Ciapuś", "narzeczony" Eli
pijak grający na akordeonie w knajpie na Zieleniaku
sąsiadka Piotra; nie występuje w czołówce
bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy; nie występuje w czołówce
taksówkarz wiozący Agnieszkę na Zieleniak; nie występuje w czołówce
mężczyzna w knajpie na Zieleniaku; nie występuje w czołówce
sąsiadka Walickich; nie występuje w czołówce
Rysiek, bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy; nie występuje w czołówce
bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy
bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy; nie występuje w czołówce
bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy; nie występuje w czołówce
bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy; nie występuje w czołówce
dziewczyna podobna do Agnieszki; nie występuje w czołówce
pracownik domu handlowego; nie występuje w czołówce
bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy; nie występuje w czołówce
"Duduś", "narzeczony" Eli; nie występuje w czołówce
pijak w knajpie na Zieleniaku; nie występuje w czołówce
sąsiad Walickich; nie występuje w czołówce
"Pimpuś", "narzeczony" Eli; nie występuje w czołówce
bandzior z ulicy na której mieszkają Waliccy; nie występuje w czołówce
mężczyzna przyglądający się z samochodu Agnieszce; nie występuje w czołówce
i inni
Dubbing:
Stefan Walicki, ojciec Agnieszki; rola Buma Krugera; nie występuje w czołówce


Notatki:
"Ósmy dzień tygodnia" jest filmem wyjątkowym co najmniej z jednego powodu. Leżał na cenzorskiej półce aż 25 lat. To rekord w polskiej, a może i światowej kinematografii.
Zanim pojawił się na ekranach, obrósł legendą. Przyczynił się do tego przede wszystkim mit Marka Hłaski, czołowego reprezentanta "czarnej" literatury, która doszła w Polsce do głosu w połowie lat pięćdziesiątych. Pisarz ten, dla wielu do dziś kultowy, portretował w swych utworach świat głęboko zdemoralizowany, przeżarty cynizmem i pogardą dla wartości takich jak miłość, wierność, przyjaźń. "To wiek dwudziesty, Agnieszko: Izolda mieszka w burdelu, a Tristan pije z sutenerami na rogu" - mówi jeden z bohaterów "Ósmego dnia tygodnia", opowiadania Hłaski, które stało się kanwą scenariusza filmu. Zdanie to mogłoby stanowić motto całej twórczości autora "Cmentarzy". Twórczości mrocznej i pesymistycznej, wstydliwie ukrywającej czasem wręcz sentymentalną tęsknotę za światem lepszym, mądrzejszym, piękniejszym. Kiedy po ćwierćwiecznym leżakowaniu film Aleksandra Forda trafił do rozpowszechniania, spotkał go smutny los dzieł, których czas już przeminął. W 1958 roku, gdy pojawił się na ekranach RFN, spotkał się z dużym uznaniem krytyki. Wysokie noty zebrał wówczas nie tylko reżyser, lecz także aktorzy oraz operator. Oglądany z dwudziestopięcioletnim opóźnieniem "Ósmy dzień tygodnia" broni się głównie kreacją Zbigniewa Cybulskiego oraz młodzieńczymi twarzami aktorów, którzy zyskali sławę licznymi późniejszymi występami. Stanowi też ciekawy dowód twórczych zmagań blisko pięćdziesięcioletniego Forda z debiutującymi wówczas młodymi gniewnymi, którzy wkrótce mieli zostać ochrzczeni mianem "szkoły polskiej". W porównaniu z literackim oryginałem film autora "Młodości Chopina" pozbawiony został drastycznych scen i kilku politycznie niewygodnych motywów. Upiększono też scenerię, w której rozgrywają się perypetie bohaterów. Marek Hłasko, mimo że był współtwórcą scenariusza, na kartach "Pięknych dwudziestoletnich" ocenił pracę Forda zdecydowanie negatywnie. Pewną ciekawostką jest fakt, że grająca rolę Agnieszki niemiecka aktorka Sonia Ziemann, została niebawem żoną pisarza.
Jeden z pierwszych filmów w koprodukcji polsko-zachodnioniemieckiej.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


01.140212

(POL) polski,


- BRAK DODATKOWYCH ILUSTRACJI -

1 komentarz:

  1. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń