Niestety jest wrakiem człowieka, strasznie wyniszczony, chory i niemal niezdolny do normalnego życia.
Róża i jej nowy partner nie wiedzą co robić, ale pewni są tylko jednego: nie wolno Zborskiemu wyrządzić następnej krzywdy...
Wymowa tytułu jest jasna. Każda "wielka wojna", trwająca lata i angażująca miliony ludzkich istnień nie kończy się wraz z podpisaniem traktatów pokojowych. Ciągnie się nieraz jeszcze bardzo długo, deformując sumienia, kalecząc psychikę, rujnując więzi międzyludzkie. I nie ma na to wpływu fakt, że odgłosy strzałów dawno już umilkły, a alarmy przeciwlotnicze nie zrywają nikogo w środku nocy. Tych, którzy wyszli cało z wojennej zawieruchy, jej cień prześladuje nieraz aż do śmierci. Tak jak bohaterów opowiadania Jerzego Zawieyskiego "Prawdziwy koniec wielkiej wojny" oraz powstałego na jego podstawie filmu Jerzego Kawalerowicza ("Matka Joanna od Aniołów", "Austeria", "Faraon").[PAT]
Na podstawie opowiadania Jerzego Zawieyskiego pod tym samym tytułem.
Produkcja: 1957
Premiera: 10 październik 1957
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Róża Zborska
gosposia Józia
Juliusz, mąż Zborskiej
profesor Stęgień
Irena
kwiaciarka
żona psychiatry
dozorca Szymek
psychiatra Ludwik
mężczyzna na ulicy prowadzący orszak weselny
Henryk Thiel, kierownik biblioteki
kierownik budowy
Wacław, mąż Ireny
gość na przyjęciu; nie występuje w napisach
SS-man; nie występuje w czołówce
nie występuje w czołówce
gestapowiec; nie występuje w czołówce
gość na przyjęciu; nie występuje w czołówce
więzień obozu; nie występuje w czołówce
dziewczyna naulicy; nie występuje w czołówce
gość na przyjęciu; nie występuje w czołówce
nie występuje w czołówce
i inni.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
02.140729
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz