Piękny arabski koń z magnackiej stadniny dostaje się przypadkowo w posiadanie Rotmistrza, dowódcy szwadronu i staje się natychmiast przedmiotem pożądania innych: Porucznika, Podchorążego i wreszcie szefa szwadronu, Wachmistrza Latonia...
Na podstawie opowiadania Wojciecha Żukrowskiego pod tym samym tytułem.
B↴
Inne tytuły: "Speed", "La dernière charge", "Lotna - uhrimielen sankaruus", "Veloz", "Летящата", «Лётна», «Летучая»,
Produkcja: 1959
Premiera: 27 wrzesień 1959
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
rotmistrz Chodakiewicz
porucznik Witold Wodnicki
podchorąży Jerzy Grabowski
wachmistrz Latoś
Ewa
bimbrownik
ułan; w czołówce inicjał imienia: H.
żołnierz łapiący kury
ułan
ułan
pułkownik
hrabina
proboszcz
ułan
-
-
cywil; nie występuje w napisach
gospodyni; nie występuje w czołówce
właściciel Lotnej; nie występuje w napisach
dziewczyna z dworku; nie występuje w czołówce
kapral; nie występuje w czołówce
muzyk; nie występuje w napisach
skrzypek; nie występuje w czołówce
chłop; nie występuje w czołówce
muzyk; nie występuje w czołówce
organista; nie występuje w napisach
mężczyzna oprawiający tuszę mięsa; nie występuje w napisach
gospodyni; nie występuje w czołówce
żołnierz; nie występuje w czołówce
i inni.
Notatki:
Film ten jest żródłem jednego z największych paszkwilów na Wojsko Polskie dzięki scenie wymyślonej przez Wajdę aby przypodobać się ówczesnym komunistycznym decydentom i pokazać jak "beznadziejne" było wojsko w II Rzeczypospolitej: polską kawalerię atakującą szabelkami niemieckie czołgi. Scena ta - przypomnijmy: która NIGDY nie miała miejsca w kampanii wrześniowej 1939 roku - przez ponad pół wieku od jej wymyślenia w 1959 przez Wajdę, urosła dzisiaj do miana "faktu historycznego" i jest często pokazywana w programach dokumentalnych zachodnich telewizji gdy jest tam mowa o niemieckim blitzkriegu na Polskę.
Kopem w d...ę należy podziękować panu Wajdzie za ten (nie pierwszy i nie ostatni) jego paszkwil i zrobienie beznadziejnych idiotów z naszych żołnierzy i nas wszystkich! [FilmyPolskie888]
Premiera "Lotnej" stała się wydarzeniem końca lat pięćdziesiątych i wywołała burzliwą dyskusję. O tak gwałtownym przyjęciu zadecydował sposób ujęcia bardzo drażliwej problematyki września. Andrzej Wajda i Wojciech Żukrowski jako autorzy scenariusza potraktowali pierwowzór literacki filmu bardzo umownie. "Nie traktuję tego filmu jako rozrachunku z przeszłością. Pragnę jedynie wzruszyć widzów, pokazać im zderzenie wojny z jesienią, tą najpiękniejszą u nas porą roku, gdy ludzie zbierają plony swej pracy. I chciałbym tym filmem pożegnać piękną narodową tradycję" - mówił Andrzej Wajda. Szwadron kawalerii jest symbolem świata, który choć już odszedł, przetrwał w świadomości narodowej. Grupka bohaterów mimo wojny i nieubłaganie zbliżającego się końca pewnej, romantycznej w gruncie rzeczy epoki tworzy odrębny, zamknięty świat. Historia zdaje się toczyć gdzieś z boku. W warstwie fabularnej film składa sie z pięciu sekwencji, tak przez samego reżysera opisanych - "Pierwsza, to prezentacja szwadronu w jesiennym plenerze i przybycie kawalerzystów do pałacu. Lotna zostaje przekazana rotmistrzowi przez właściciela miejscowych włości. Sekwencja druga przedstawia popas w dworku szlacheckim i pobliskiej wsi, trzecia zawiera osławioną szarżę na czołgi, śmierć rotmistrza, powrót do wsi, ślub podchorążego Jerzego z nauczycielką Ewą. Sekwencja następna obejmuje marszrutę szwadronu przez zatłoczone drogi, popas w lesie, bomardowanie, śmierć Jerzego. Sekwencja ostatnia pełni wyraźnie funkcję symbolu - śmierć Lotnej i złamanie szabli przed żołnierską tułaczką przez jednego z ocalałych ułanów szwadronu." [PAT]
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
04.171128
(POL) polski,
 |
| Komunistyczna propaganda |
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuń